Farklı ve Bence Çok Hoş Bir - İki Öykü

BİR DOST

Balkonunuzda bir saksıda yaprakları mis gibi domates kokan fideler çıkıyor. Her birinde en az 5-10 tane de çiçek açıyor. Çiçeklerin her biri domates versin diye beklerken çiçeklerle birlikte umdunuz da sönüyor. “Eyvah kısırlaştırılmış domates..” diye düşünseniz de:

      

    - Olsun,  o da bir canlı. Yaşasın yaşayabildiğince…

Diye elbette sulamaya devam ediyorsunuz.  O da mis gibi kokan yaprakları ile size şükranlarını iletiyor.

Ve bir sabah yaprakların arasından yeşil bir cisim size kendini gösteriveriyor: 

- O da nesi? 

Yakından bakınca “işte!” diye çığlık atabilirsiniz. “Bir tane de olsa domates”.

Bir hafta içinde kızaran bu sevimli küçük dostunuzu bir lokmada yiyip yutmak istemeyebilirsiniz. Bu dostluğu diğer dostlarla paylaşmak ve “domatesli kolaj” fotoğraflar çekmek, yiyecekten farklı bir boyuta da taşıyabilmek gibi bir şey kendiliğinden oluverir işte...

Ve:

         2009 / öncesi yaptığım kolaj dikiş kutusu ve Domates:

 Domates:

 Dikiş Kutum ve Domates:

 Mutfak Önlüğüm (Rusya'dan) ve Domates:

 Piyano kapağı, tozlar ve Domates:

 Piyanonun tuşları ve Domates:

 Eşim Mehmet Demiralp ve Domates:

 Domates, Tablo * ve gerisi:

Çantam ve Domates:

*

TABLO

"İhtiyacımız olan Tablolar için... 

1990 sonrası, TRT1'de, "Resim Sevinci" programında, elindeki fırçaları dans ettirerek harikalar yaratan ressam Bob Ross'u izlerdik seve seve oğlum Oğuz'la. İzlerken bizleri resim yapmaya nasıl da kışkırtırdı?

 
Onun yelpaze fırçalarından vs ben de almıştım. Ona bakarak, onun hızında neler yapabileceğimi çok merak etmiştim. Yukarıdaki tual üzerine yağlı boya işte böyle bir deneme. Nasıl? Bence fena sayılmaz. Her şeyden ötesi, mutlu tablolar yapmayı vs denemek güzeldi."

Öyküler, kolaj, fotoğraflar;

A.Şükran Demiralp, 24 Ağustos 2018