GÖNÜLLÜLÜK! 04-03-2018'de gözden geçirildi ve eklendi.
İşin ucunda hiç bir şey olmasa da bunu yine yapar mıydınız? Veya, bunu yaparken öyle bir durumla karşı karşıya kalmış olun ki; karşınızdaki kişiye çok iyi gelecek, ama sizi belki de hedefinizden bi parça uzaklaştıracak; yine de karşınızdaki yardıma muhtaç kişiye el uzatabilir miydiniz?
Günümüzde, GÖNÜLLÜLÜK ismi her yerde geçiyor; sayılarca ve
sayılarca gönüllü kuruluşlar var!
Peki, gerçek anlamda GÖNÜLLÜLER mi çoğaldı?
BİR ARKADAŞIMIZIN GÖZLEMİ: "Otobüste önümde iki genç konuşuyorlar. Tıp fakültesi öğrencileri olduğunu duyuyorum. ABD'ye gitmeyi planlıyorlar. Bunun kolaylaşması için bir gönüllü projede görev almayı düşünüyorlar. Şöyle ABD ile bağlantılı hasta ve yakınları ile ilgili hocalarının önerileri olmuş..."
Yaklaşık tablo şöyle: "Eğer X derneğinde, Y kuruluşunda
vbg.. GÖNÜLLÜ olursam, çevrem genişler, daha çabuk, daha kaliteli ...........
SAHİBİ olabilirim."
M.Demiralp: “Günümüz dünyasında iyilik yapan ya da daha doğrusu
yapıyor görünen çoğu kişi maalesef bunu bir yatırım olarak yapıyor.”
Gönüllülük, bir zamanlar hesapsız kitapsız gönülden gelen, sanki
doğaçlama en güzel güdülerden değil miydi?
Yani, yolda yere düşen birisini gördüğümüzde, "ona yardım
etmek bana nasıl çıkar sağlayabilir ?" demeden,
veya, "yardım edeceğim kişi benimle aynı X derneğinden mi, Y
kuruluşundan mı, vbg..?" diye hesap yapmadan, elinden tutmak, onu
kaldırmak; "bak yanındayım devam et.." demek isteriz değil mi?
Evet, evet, sanki her birimizde doğal olarak varolan böyle(ydi)
sanki?
Böyleyse, ne oluyor da sonradan başka tür Bİ ŞEYE :-(
dönüşebiliyor?
Bir tıp öğrencisinin açıklaması: "ABD'de SAT isimli bir
üniversitesi sınavı mevcut, hatta bazı fakülteler için bitirme sınavları da
bulunuyor. Amerikan sisteminin bizdekinden farkı şudur: öğrencinin lisedeki
notları, sıralaması ve giriş sınavında aldığı puan dışında yaptığı çalışmalar,
ilgilendiği spor ve sanat dallarında edindiği başarılar da değerlendirilir.
Öyle ki siz profesyonel olarak bir spor dalı ile uğraşmıyor veya mükemmel bir atılım gerçekleştirmediyseniz SAT'de tam puan alsanız dahi Ivy League içinde geçen Harvard gibi okullardaki çok rağbet gören bölümlere giremeyebilirsiniz."
Benim görebildiğim şu; artık elimizde DEĞERLİ ne varsa her şey
herhangi bir başka projenin aracına dönüştürülüyor gibi!
SONUÇ: Hırs, ünvan, zevk odaklı bağlılık ve bağımlılıklar ve de
dayatılan öğrenmeye kapalı yaşam koşulları; ÖZGÜRLÜKLERDEN, yani MERAK ETMEKTEN, irdelemekten VAZGEÇMEK = Sadece ve sadece günümüzdeki başarı (!) denen şeye İNDİRGENMİŞ BİR YAŞAM!
Hiç bir amaç kurnazca gönülleri sömürmeye DEĞMEZ.
KURNAZLIK, evrensel bir APTALLIKTIR. Çünkü, tüm EVRENSEL
DEĞERLERİN İÇİNİ BOŞALTIR.
Sonra? ...
Sizce de öyle ise ÇÖZÜM için ne yapalım?
Bence, öncelikle, kurnazlığı zeka sanarak onurlandırmaktan
vazgeçelim; çünkü gerçekten APTALLIK.
A.Şükran Demiralp, 29/11/2017
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder